Hapsnap door Berlijn

Hoewel ik er niet van uit ga dat er iemand wakker ligt van de vraag ‘Wat deed Fem in Berlijn?’, ga ik juist dat nu tóch delen, want … nou daarom. En ik ontdekte ook weer een paar nieuwe dingen waar je misschien ooit nog iets aan zou kunnen hebben. Eventueel.

Berlijn blijft bijzonder, ook al is het natuurlijk geen Hamburg…

Hier gaan we, in willekeurige volgorde:

Met Leonieke theeleuten in de Tadshikische Teestube

Na verhalen van Leonieke wilde ik al tijden Heel Graag naar de Tadshikische Teestube (Oranienburgerstraße 27). En omdat Leonieke niet geheel toevallig (dat hadden we namelijk afgesproken) óók in Berlijn was, én het toch niet heel vreselijk mooi weer was, werd de Tadshikische Teestube de locatie van ons Wiedersehen.

Ik mag graag koffie drinken, en lust ook zéker een wijntje, maar heel veel gaat er toch niet boven een goede Assam. Hier zat dat wel goed. Ook de kalkoenbliny’s waren wunderbar. Het hoogste hoogtepunt van de middag was natuurlijk ons Wiedersehen, maar aangezien we allebei niet zo van de selfies zijn en hier ook heel veel ander moois te fotograferen viel, is daar dus geen fotografisch bewijs van. Maar we schoten wel nog wat plaatjes van de Teestube.

Terug naar de Neue Synagoge

Omdat het toch een schoonheid blijft, en ik het gebouw sinds ik in 2007 bibberend van hoogtevrees bijna in de koepel ging niet meer gezien had, knipte ik ook even wat foto’s van de synagoge. De Neue Synagoge (Oranienburgerstraße) is trouwens een goed referentiepunt voor de Tadshikische Teestude: de Teestube ligt aan een (onopvallend!) hofje vlak naast de sjoel.

Als je overigens zelf wél al eens in de koepel bent geweest, of plannen hebt om ernaartoe te gaan, ben ik heel benieuwd naar je foto’s. Ik durfde destijds echt niet verder omhoog te lopen, en nog steeds niet, maar het moet prachtig zijn!

Mopperen bij het Jacob-und-Wilhelm-Grimm Zentrum

Ik was net tegen Leonieke aan het mopperen over de lelijkheid van dit gebouw (bibliotheek van de Humboldt Uni, bij S-Bahn station Friedrichstraße), naast zo veel Altbau, toen ik zag dat bij het juiste licht de wolken door het gedrocht heen lijken te gaan. En dat is dan toch wel weer een fraai gezicht:

Grappig trouwens dat Duitsers op zich niet vies zijn van samengestelde woorden, maar in dit soort gevallen overal streepjes tussen plakken.

Berliner Teesalon

Ook het tweede Treffen met Leonieke had thee als thema, dit keer in de Berliner Teesalon in Charlottenburg, ook wel de theehemel. Hier kun je alles kopen en proeven wat met thee te maken heeft, bovendien kun je er naast thee drinken ook scones eten. Echte, warme, knapperige en luchtige scones. Met jam en room. Zoals het hoort. Voeg daarbij een fijne Darjeeling first flush, en je hoort mij niet meer. (Tot ik naar de wc moet van al die thee, en dat is meteen het enige nadeel aan deze prachtige zaak: er is geen gastentoilet!)

Ik voelde me een beetje een Elizabeth, want het servies (elk tafeltje een eigen servies) was van extreem fijn porselein, maar oh, wat was de thee goed. Verheugd kan ik ook melden dat alle kopjes het overleefd hebben. Ook was ik blij dat Leonieke er was, want bij Duitsers slaat de vergelijking Elizabeth-op-bezoek-bij-Hyacinth meestal morsdood, en dat is toch een beetje jammer.

Berliner Teesalon, Stuttgarter Platz 15, Charlottenburg

Ontbijten in een yogastudio: New Deli Yoga

Ontbijten in een yogastudio, dat doe je toch niet vaak. Ik tenminste niet. Maar ik deed dat wel samen met een oud-collega uit Amsterdam, die toevallig met haar vriend ook in Berlijn was en die ik ook al 100 jaar niet gezien had.

We slenterden om 9 u ’s morgens wat langs de rand van Kreuzberg en stuitten op een gegeven moment in de Falckensteinstraße op een op zichzelf niet heel opvallend tentje waar wij door onze honger na enige aarzeling naar binnen gezogen werden.

De aarzeling bestond daaruit dat de eigenaresse in de deuropening uitgebreid haar vriend stond te knoedelen, maar het bleek een goede keus om naar binnen te gaan – nadat het knoedelen voorbij was.

New Deli Yoga (FB), Falckensteinstraße 37, Kreuzberg

Bij New Deli Yoga staan allerlei verse en zelfgebakken biogerechtjes op de kaart, en wordt vier keer per week een yogales gegeven.

[edit: hieronder geen foto’s meer wegens te dramatisch en verdwenen originelen. Beter zonder in dit geval. 😉 ]

Lunch bij Hotel Michelberger

Daarvoor had ik geen tijd meer, want ik ging na mijn ontbijt door naar Hotel Michelberger voor een heel gezellige lunch met Marjolein van Berlijn Blog.

Ik zag Stolpersteine Charlottenburg

Ik had nog nooit een Stolperstein in Berlijn gezien, maar ik had er ook nog niet eerder op gelet. Toen ik dat eenmaal wel deed, struikelde ik erover in Charlottenburg (waar ik altijd logeer als ik in Berlijn ben, en waarover binnenkort meer). Geen wonder, want er liggen inmiddels meer dan 6.000 Stolpersteine in Berlijn.

Ik blijf deze monumentjes voor slachtoffers van het naziregime bij hun laatste vrijwillige woon/verblijfplaats indrukwekkend vinden. Onderstaande steentjes liggen in de Droysenstraße.

Stammcafé Café Leonhardt

O, ironie: thuis heb ik nog steeds niet echt een nieuw lievelingscafé gevonden, maar heb ik in Berlin-Charlottenburg wél een plek waar ik graag kom: Café Leonhardt, aan de Stuttgarter Platz. Gewoon, een fijne plek aan een groen pleintje, waar je prima kunt zitten met een krantje of een boek.

In herstelde Altbau, met mooie hoge plafonds. Prima wijnen, en een prima kaart. Hier bekroop me zowaar een vakantiegevoel.

Ik heb hier dan ook regelmatig gewoon met een boek op het terras gezeten, of zitten schrijven aan o.a. nieuwe artikelen. Dat blijkt toch het beste te gaan met een wijntje ernaast.

Boek voor onderweg

Voor in de bus naar huis had ik Stasiland, van Anna Funder op zak. Aanrader!

Van Leonieke had ik de Koningsdagedtie van HP de Tijd gekregen. 🙂 Ik kwam de rit dus wel door!