Over behaarde mannenbenen en integratie

Deze aflevering met weetjes en nuttige feitjes over Hamburg staat in het teken van mijn integratie hier in de (inmiddels niet meer zo) nieuwe Heimat. Zo zijn daar:

Behaarde mannenbenen

Een goede vriendin van mij kijkt niet graag naar voetbal, want “geen reet aan en wat moet je met al die lelijke behaarde mannenbenen die door het veld rennen?” Een andere vriendin van mij kijkt voetbal juist vanwege die behaarde mannenbenen. Ik vind er geen reet aan om naar voetbal te kijken (al is het tenminste geen tafeltennis, want dat – ik kan het nu zeggen – vind ik zo mogelijk nog saaier en daar begrijp ik ook nóg minder van), en als ik behaarde mannenbenen wil zien (quod non) ga ik wel naar het strand.

Maar ja, dat WM/WK was er natuurlijk wel, daar kon ik niet omheen. Bovendien werd er van mij als Nederlandse in Duitsland ook verwacht dat ik stelling nam: Duitsland of Nederland. Velen hoopten hier op een finale tussen NL en DE.

Pro forma heb ik dus wel een en ander gezien, met gematigde voetbalfans (voor hardcore fans is het waarschijnlijk geen doen om met mij te kijken ivm mijn commentaar). Op de foto in mijn thuisbasis LaBro, waar op dat moment Nederland speelde. Tegen een ander team. Vraag me niet welk team. Ik had er een wijntje bij.

Ook van Duitsland heb ik het een en ander gezien, zoals hier bij vrienden thuis, Duitsland, ook tegen een ander team (en ook met wijn).

Ganz lustig is overigens dat men in Nederland nog volledig getraumatiseerd is door de finale tegen Duitsland in 1974, terwijl men zich hier kan herinneren dat Duitsland gewonnen heeft, maar niet meer weet van wie.

**Overigens**, ik heb ondertussen (2022) wel iets meer over voetbal geleerd, ja, ik! Ik ben zelfs in het HSV-stadion geweest en vond het nog leuk ook. Er waren geen behaarde mannenbenen – ik kan daar goed mee leven.

Het valt al bijna niet meer op… (?)

Nou ja, dat is misschien een tikje overdreven, maar toen ik laatst naar de Schanze Kino ging voor de Indiase film The Lunchbox (aanrader overigens) en mijn moeder vroeg “kijk je dat dan in het Duits en praten die Indiase acteurs dan Duits?” dacht ik, verrek, nu je het zegt. Ook bij het kijken van de film stoorde het me niet bovenmatig dat iedereen Duits sprak.

Zelf vind ik dit overigens een beetje een alarmerende ontwikkeling in mijn integratie. Gelukkig gaan mijn nekharen nog steeds overeind staan van de meeste vormen van nasynchronisatie, met name als het gaat om films en series in talen die ik in Originalfassung machtig ben. Colin Firth spreekt gewoon geen Duits, mensen. Niet.

Overigens moeten Ruben Nikolaj en Katja Schuurman in Ruben vs Katja in Duitsland een stukje  uit Titanic nasynchroniseren, en dat blijkt nog een behoorlijke klus (maar leuk om naar te kijken). Eerlijk gezegd lijkt het nasynchroniseren van wat dan ook (met name van porno, maar dat terzijde) me sowieso best wel een kakbaan, dus misschien moet ik niet zo hard oordelen dat ze allemaal hetzelfde klinken en allemaal klinken alsof ze in een Alpenweide Milkarepen staan aan te prijzen.

En proost!

Tijdens de Indiase film in de Schanze Kino integreerde ik verder ook volop door een Banane-Weizen te drinken – zelf gemixt, dus heel erg Duits. Integratiescore: 10/10, al zeg ik het zelf.

Things on bike lanes

Fietsen, dat kan hier in Hamburg prima, al moet je ervoor hebben doorgeleerd om te weten waar dat wel en niet kan. Er zijn fietspaden, maar niet overal, en de fietspaden die er zijn hebben bovendien de irritante gewoonte om plotseling op te houden. Alsof de stad dacht, ja jongens, nu is het wel weer genoeg geweest. Als je nu nog verder wilt fietsen, you’re on your own. Bijgevolg rijdt bijna iedereen hier op de stoep, wat gelukkig heel veiligheidsbevorderend is. Bovendien tref je op de fietspaden vaak allerlei objecten en voertuigen aan die daar niet thuishoren. Tip: check hier de regels voor fietsen in Duitsland. Voor de zekerheid.

Speciaal voor mensen zoals ik, die hier dus wakker van liggen, is er de site Things on bikelanes, waar iemand zo goed is geweest al deze objecten en voertuigen samen te brengen. Inmiddels heb ik zelf ook al aan aardige verzameling: Fietspaden in Hamburg en de dingen daarop.

Formulierfetisjisme

Ik betwijfel of ik hier ooit aan zal wennen, maar ik ben in ieder geval voorbereid op het invullen van minimaal een twintigtal pagina’s aan Fragenbogen en het inleveren van kopieën van paspoort/schoenveterstrikdiploma/zwemdiploma/geboorteakte van de huisbaas bij iedere aanvraag die ik doe. Ook reken ik er inmiddels op dat ik bij alles wat ik doe moet opgeven welk beroep ik uitoefen. Mijn beroep staat ook bij de persoonlijke gegevens van mijn bankrekening, voor het geval ik een keer vergeet wat ik eigenlijk doe. Ik vul altijd alles braaf in, maar ben iedere keer weer geneigd om te noteren dat ik pooier ben en/of een drugskartel run…

De Deutsche Post

Al de formulieren kopieer en digitaliseer ik zorgvuldig, omdat de kans dat de Deutsche Post mijn brieven zoekmaakt ongeveer 85% is. Het aantal pakjes dat tussen Nederland en Hamburg (beide kanten op) en Hamburg en de rest van Duitsland (idem) op mysterieuze wijze verdwenen is, of om even zo mysterieuze redenen volgeplakt met stempels retour gestuurd zijn is schrikbarend hoog.

Ik word altijd een beetje zenuwachtig als mensen zeggen dat ze me een pakje gaan sturen, of als ik zelf iets moet versturen. Je betaalt je namelijk blauw aan postzegels (breek me de bek niet open over de postzegelautomaat, waar ik welgeteld tweemaal daadwerkelijk een postzegel uit heb kunnen toveren) en verpakkingsmaterialen, om het pakje vervolgens 1) een of twee maanden later weer in je eigen brievenbus te vinden of 2) überhaupt nooit meer terug te zien of er ooit nog iets van te horen in dit aardse leven. Mijn M-biljet voor de belastingaangifte in Nederland over 2013 is in totaal viermaal verstuurd en is uiteindelijk tweemaal (vlak na elkaar) aangekomen.

Met de integratie op dit gebied gaat het dus niet zo lekker. De enige brieven die probleemloos mijn brievenbus weten te bereiken zijn die van de Rundfunkrukkers, ofwel de kijk- en luistergeldtypes…

Op naar Hamburg!

Behaarde mannenbenen, ik begrijp dat je niet kunt wachten om naar Hamburg te komen. Check deze pagina voor planningtips.

Met de trein ben je er zo! Bekijk ook deze artikelen voor nog meer inspiratie:

• 100 dingen die je in Hamburg gedaan moet hebben
• Insider tips: Hamburg voor gevorderden
• Veel Hamburg voor weinig geld: de beste budgettips voor een stedentrip Hamburg
• 11x fijne reisgidsen over Hamburg

Meer over mijn belevenissen als Dutchie in Hamburg kun je hier lezen.