Naar de rechtbank I

Hoe kun je het nieuwe jaar beter starten dan met een bezoekje aan de rechtbank?

Ja lieve mensen, dat zit zo: ik kreeg een drietal maanden geleden een brief van Amtsgericht Altona.

Ik kreeg een dagvaarding in de bus!

Dat had je nou niet hoeven doen. Nee, echt.

Toch geen alledaagse gebeurtenis.

De schrik sloeg me danig om het hart, want deze dagvaarding kwam niet onmiddellijk ter zake. Ik dacht dus “Wie heb ik nu weer beledigd zonder me daarvan bewust te zijn?”*

Het bleek dat ik moest getuigen

Woest bladerend door de papierstapel werd me langzaam duidelijk dat ik als getuige opgeroepen werd. Waarvoor, dat zag ik pas toen ik het papieren zakje waarin ik stond te blazen had neergelegd.

Ik moet optreden als getuige in de zaak tegen een buurman van mij. Of ik maar even op kan draven, en oh ja, als ik zonder geldige reden (lees: dood, comateus of herstellende van openhartoperatie) niet verschijn, dan overtreed ik de wet, moet ik proceskosten betalen en loop ik kans daarbovenop nog een boete te krijgen. Na, toll.

Persoonlijk zou ik als ik iemand als getuige wil hebben in een rechtzaak deze persoon toch ff persoonlijk polsen vóórdat ik hem/haar aanmeld bij de rechtbank, als het niet om een halszaak gaat enzo. Maar goed. Kniesoor (ik) die daarop let.

Mijn stemming werd iets beter toen ik begreep dat ik ik als Freiberuflerin een vergoeding krijg voor de tijd dat ik bij de rechtbank zit, ook al moet ik daar uiteraard weer vier formulieren voor invullen. (daar draai ik tegenwoordig mijn hand niet meer voor om, puh!)

Vragen, vragen, het was allemaal erg mistig

Ik had geen idee wat me te wachten staat, en het leek me niet aannemelijk dat Damages en How to get away with murder goede leidraden zouden zijn voor de gang van zaken in een Duitse rechtbank.

Daar ik Duitse politieseries liever mijd, begaf ik me naar de afdeling ‘Zeugenbetreuung’ van de Hamburgse Justitie. Die bleek meer bedoeld voor getuigen die bescherming nodig hebben, en zo ver is het allemaal nog niet, maar gelukkig is er ook algemene Informatie voor getuigen voor handen, zoals:

Werde ich in dem Verhandlungstermin sofort vernommen?
Zu Beginn der Verhandlung werden Sie in den Saal gebeten. Dann werden Sie draußen warten müssen, bis Sie wieder aufgerufen werden. Dies kann unter Umständen eine Weile.

En ook:

Worüber werde ich vernommen?
Sie beantworten die Fragen zu Ihrer Person: Name, Alter, Beruf und Wohnort. Dann antworten Sie wahrheitsgemäß auf die Fragen der Richter/-innen oder anderer Beteiligter zum Beweisthema, das Ihnen regelmäßig vorher mitgeteilt worden ist.

In de brief die ik kreeg staat inderdaad waarover ik moet komen vertellen. Dat zijn zaken waarover ik online niet ga uitwijden – zucht, ik ben zo Duits aan het worden …. maar goed, zou ik het wel doen, dann würde ich bestimmt Ärger bekommen van deze en gene en daar heb ik geen trek in, deze blogpost is mogelijk al te erg voor de privacypolitie –  maar ik kan je in elk geval zeggen dat ik vanuit mijzelf weinig aanvechting heb om hierover te komen babbelen in een rechtzaal (of over wat dan ook, want er schuilt in mij geen Patty Hughes).

De Informationen voor getuigen zijn op zich niet niet-informatief, maar er blijven toch nog wat vragen open … bijvoorbeeld: wie zijn hier allemaal bij aanwezig? Rechter, twee stuks advocaten, aanklager en beklaagde? Publiek?**

Ik houd helemaal niet van spreken in het openbaar, al helemaal niet over eklige onderwerpen, en ook niet per se met de beklaagde erbij. Ik heb hier niet om gevraagd en ik heb toch potdorie ook geen wet overtreden.

En verder: wat doe ik aan? (Ik héb niks om aan te trekken, mekker, mekker, krijg ik ook geld om iets nieuws te kopen?) (Valt te proberen hè, ik blijf een Hollander…)

Maar voor mij was de Hamvraag…

Kan ik dan niet meteen een rondleiding door het gebouw krijgen?

Misschien kan ik mijn statement daarmee openen.

Want dat lijkt me dus wel weer erg spannend. Het Amtsgericht aan de Max-Brauer-Allee (de ‘nieuwbouw’) dateert namelijk van 1904-1907 (ons huis was toen al ruim 50 jaar oud) en is van buiten in ieder geval heel interessant.

Het speelde vlak voor de oorlog een grote rol bij het proces na de Altonaer Blutsonntag.

Achter rechtbank bevond zich vroeger bovendien een gevangenis. Ter voorbereiding ben ik daarom alvast naar de Max-Brauer-Allee gegaan om de façade op de foto te zetten (zie foto’s).

Ik geloof dat ik me toch nog maar even bij de Zeugenbetreuung ga melden…

Wordt dus vervolgd…

Meer over mijn belevenissen als Dutchie in Hamburg

Op naar Hamburg!

Kom je liever gewoon voor een stedentrip naar Hamburg, dan helpt deze pagina je op weg om je reis te plannen. Met de trein ben je er zo!

• 100 dingen die je in Hamburg gedaan moet hebben
• Insider tips: Hamburg voor gevorderden
• Veel Hamburg voor weinig geld: de beste budgettips voor een stedentrip Hamburg
• 11x fijne reisgidsen over Hamburg

* Dat is namelijk helemaal niet ondenkbaar. Als je op zondag je flessen naar de glasbak brengt, beledig je niet alleen mensen, maar overtreedt je ook de wet. Enige voorzichtigheid is dus geboden.

** Niet dat ik me voor kan stellen dat er mensen aanwezig zouden willen zijn zonder er geld voor te krijgen (zo spannend is het nu ook weer niet), maar als de zitting openbaar is, wat ik wel aanneem, dan kan het zijn dat er een schoolklas in het kader van beroepskeuzeonderzoek een gezellig dagje rechtbank doet. Of deden we dat alleen in Alkmaar?