Home Duits 12 aanwijzingen dat je het Duits onder de knie hebt, deel 2

12 aanwijzingen dat je het Duits onder de knie hebt, deel 2

door Fem
Gepubliceerd: Bijgewerkt op

Wanneer heb je een taal echt onder de knie? Aan de hand van de 12 richtlijnen van The Local testte ik mijn eigen Duits.

De eerste vijf resultaten lees je in deel 1. Vandaag bekijken we de resterende aanwijzingen:

6) Je spreekt inmiddels dialect

Hoewel sommigen mijn Duits als geheel zien als een obscuur dialect (zie onder punt 9), probeer ik ook bewust wat typisch Hamburgs en Plattdeutsch mee te pikken, al was het maar omdat er zo veel moois tussen zit. Mijn favoriete Hamburgse woord is Quarkbüdel, voor zeiksnor.

Zie ook: In Hamburg sagt man moin.

Ik kan je trouwens zeker aanraden om ook wat Nordsee- of Ostsee-Krimis te lezen! (Het beste nog als luisterboek.) Dit zijn mijn favorieten: op reis met de beste Duitse Krimis.

7) En in het verlengde daarvan: ook slang

Als ik je eerst vergeleek met Betty White, maar tegenwoordig aan je refereer als ‘The Dark Lord’, dan kun je er gevoeglijk van uit gaan dat je het bij mij goed verbockt ende versaut of verkackt hebt, ofwel, je hebt het gewoon bij me verkloot. Als het voorvoegsel ver- ergens voor geplakt wordt, betekent het overigens meestal niet veel goeds. Frechdachs vind ik ook een prachtwoord, hoewel dat niet echt slang is.

Wat slang betreft is het leren van de woorden zelf overigens niet de grootste uitdaging. Dat is het correct inschatten wanneer je bepaalde woorden kunt inzetten en wanneer niet. (Ik doe hier nog even geen uitspraken over ;))

8) Je droomt in het Duits

Ja! Nu deed ik dat eerder ook wel, maar tegenwoordig droom ik ook in grammaticaal correcter Duits 😉 Opvallend is dat ik ’s nachts vaak – zonder problemen – Nederlands spreek met Duitsers en Duits met Nederlanders of Engelsen.

9) Mensen worden boos als je iets niet begrijpt

Volgens The Local is dit een goed teken: je accent is zo goed dat je nog niet als buitenlander door de mand gevallen bent en mensen daarom verwachten dat je alles begrijpt. Ik weet niet helemaal of ik het hiermee eens ben. Zoals een van de commenters onder het artikel terecht opmerkt: “Germans seem to have trouble with the concept of people not understanding German“, of je nu buitenlander bent of niet.

Mijn voornaam is ‘raar’, maar mijn achternaam is Duits, en ik klink niet als Rudi Carrell. Waar ik eerder in het hokje ‘verdwaalde Deen’ of ‘Engelstalige’ werd geplaatst, gebeurt het me tegenwoordig vaker dat men denkt dat ik ‘een of ander midden-Duits dialect’ spreek (haha!). Maar ongeduldig zijn mensen nog steeds als ik niet begrijp, of ze nu denken dat ik een buitenlander ben of dat ik een geestelijke beperking heb (d.w.z. uit Beieren kom).

Ik word zelf overigens knorrig van mensen die me niet verbeteren als ik een in mijn ogen ‘belangrijke fout’ maak (uitdrukkingen, betekenis), maar hysterisch gaan giebelen over onbenulligheden (bijvoorbeeld als ik mijn tong breek over absurde opeenstapelingen van medeklinkers).

10) Je gooit er juist af en toe weer een woordje Engels doorheen

Nee. Dit zou je volgens The Local doen om hip te zijn, maar ik merk elke keer weer dat het volslagen zinloos is om hier zelfs maar de simpelste Engelse woorden in je zinnen te verweven, want je gaat struikelen over de glazigste blikken.

Bij het artikel van The Local stond bij de gerelateerde berichten een stuk getiteld Germany slips out of the global top 10 in English. Dat verbaast mij niets. Wat mij verbaast is dat Duitsland überhaupt ooit in die lijst stond en dat er dus nog heel veel landen zijn waar men nóg slechter Engels spreekt dan hier… Toch verontrustend.

11) Je kijkt Duitse films zonder ondertiteling

Ja, Duitse films kijk ik in principe zonder ondertiteling, of met ondertiteling in het Duits, omdat sommige mensen gewoon onverstaanbaar lullen, akoestisch gezien en ik ook geen 16 meer ben. Talkshows en dergelijke kijk ik hier bij voorkeur niet: hoewel het me beter af gaat dan voorheen, zijn mensen die door elkaar heen praten vaak nog steeds irritant en slecht verstaanbaar. Films en series in andere talen kijk ik natuurlijk het liefst Originalfassung, waar nodig met ondertitels.

12) Je leest het nieuws in het Duits

Volgens The Local ‘…because you have to think less about the meaning of what you’re reading’. Voor mij hangt het een beetje van het nieuws af. Berichten over Duitsland zelf gaan meestal inderdaad sneller in het Duits. Andere berichten juist weer niet. Bovendien geef ik toe dat het meeste nieuws via social media tot mij komt, in Nederlands, Engels of Duits, en via Pauw (wiens extreem lange kerstvakantie – waarin we ook nog naar Eva Jinek moeten kijken – me toch elke keer in een diep wintergat doet vallen. Dit geheel terzijde).

Maar ik ben dól op Duitse Regionalkrimis, en niet te vergeten podcasts en luisterboeken!

De uitslag….

Hebben we nu antwoord op de vraag ‘wanneer heb je het Duits onder de knie’, of specifieker, heb ik het Duits onder de knie? Ik kan wijn bestellen en iemand voor Quarkbüdel uitmaken als het nodig is, en met mijn nachtelijk Duits is ook niks mis. Dat gaat toch allemaal de goede kant op 😉 Toch zijn er vast nog wel andere graadmeters te bedenken waaraan ik mijn taalintegratie kan toetsen, dus kom maar op!

Hoe zit het met jou?

Om nog even na te lezen:
Deel 1 van dit tweeluik
De meetlat van The Local

Heb je deze artikelen al gelezen?

3 reacties

Ximaar 2 februari 2016 - 09:24

Een hele lijst. Zelf kom ik alleen in Duitsland op vakantie en ben ik er een paar dagen voor m’n werk (als klant) geweest. Bijelkaar opgeteld beloopt het een jaar aan overnachtingen op zo’n 250 verschillende plekken. Voordeel is wel dat ik alleen ga en alles ter plekke regel. Ik ben dus op het Duits aangewezen en heb geloof ik maar 1x een woordenboek bij me gehad, die in m’n tas bleef.

Duits en Engels zie ik als dialecten van het Nederlands. Zoveel verschilt het niet van elkaar en binnen Duitsland en Nederland zijn de verschillen soms groter dan tussen beide talen. Dwz ik heb meer moeite met een Limburger of Fries dan met een Duitser. Maar ook de echt zware dialecten in delen van Beieren ontgaan me volledig. In Duitsland heb ik het meegemaakt dat ik op een terras zat met een groep mensen uit Leer in Hann.Münden de uiterste uithoeken van NiederSachsen. Die verstonden elkaar bar slecht en ik verstond ze beide prima.

Ik heb Mavo-Duits gehad en later MTS-Duits dat nog minder voorstelde. Beide met volle tegenzin, op een moment dat ik er nooit kwam en eigenlijk alleen wat Duitsers hier aan de kust zag die ik nooit sprak. Ik haalde voldoendes omdat het moest, maar daar bleef het bij. Aan rijtjes en grammatica had ik een enorme hekel. Boeken (op wat handleidingen na) heb ik nooit in het Duits gelezen, maar lees ik net zo min in het Nederlands. Een taalboek op de Mavo was uiteindelijk erg praktisch. Dat stond vol met losse volzinnen waarin de grammatica goed verwerkt was. Telkens moesten we een setje van die zinnen uit ons heefd leren. Je krijgt daardoor meer een gevoel of een zin klopt of niet.

Het meeste is dus van onderweg op fietsvakantie en al snel had ik besloten dat ik Duits sprak en zij geen Nederlands. Ze moesten het dus maar doen met wat ik wist en m’n fouten voor lief nemen. Aan naamvallen begon ik niet. Tijdens het spreken loop je daar alleen maar denkachterstand mee op. Al snel bedacht ik dat je beter in Duitsland in het Duits kon denken en in Engeland in het Engels. Aan vertalen doe ik dus niet echt, ik bedenk dus Duitse zinnen in het Duits. In het Duits heb ik nog nooit gedroomd, maar ik droom ook nooit in het Nederlands. Ik droom vooral in beelden. (Dat sluit ook wel aan bij het idee dat ik onder de beelddenkers val.)

Wat ik vooral doe is volzinnen van anderen overnemen als ik in het buitenland ben. Werkt fantastisch ook in het Italiaans of Spaans. En op die manier glipt er ook dialect mee van degene van wie je het hoort. In Duistland word ik in het zuiden voor een noord-Duister versleten en in het noorden voor een zuid-Duister en heel vaak duurt het een tijdje voordat ze opvalt dat ik helemaal niet uit Duitsland kom. Soms denken ze dat ik uit Zweden kom of uit Zwitserland. Vaak zeg ik heel snel dat ik uit Nederland kom omdat ik niet wil dat dat een gespreksonderwerp word. Ik spreek ook onverzorgd Duits en juist dat geeft ook de indruk dat ik uit Duitsland kom.

Wat me ook al snel lukte was om grappen te maken in het Duits en om Duiste grappen te begrijpen. Die stond niet in je lijstje, maar wordt in het algemeen ook gezien als iets dat aangeeft dat je een taal redelijk beheerst.

Zelf maak ik me er niet druk om. Zoals ik schreef spreken zij geen Nederlands. Iets dat trouwens niet waar is. Ik ken een aantal Duitsers die erg goed Nederlands spreken en het ook geleerd hebben. Binnen Duitsland en andere landen zijn overigens ook legio inwoners die het beroerder spreken omdat hun ouders bijvoorbeeld uit Rusland komen en thuis Russisch blijven spreken.

Antwoorden
Fem 7 februari 2016 - 08:58

Grappig, ik heb op school ook meer grammatica geleerd (in alle talen, eigenlijk) van die zinnetjesboekjes (Neuer Deutsche Wortschatz, afgeragd en al en ver over de houdbaarheidsdatum heen, maar desalniettemin praktisch), en ook nu leid ik grammaticale zaken eerder af uit dingen die ik om me heen hoor dan uit een boekje. Volzinnen en idioom jatten/opslaan voor toekomstig gebruik doe ik ook, uiterst handig! Duitse dialecten doorgrond ik nog niet helemaal, d.w.z., ik kan doorgaans horen dat het ‚anders‘ is dan wat ik normaal hoor, soms versta ik het ook gewoon niet, maar ik kan meestal niet precies (of helemaal niet) vaststellen waar dat aan ligt of waar een dialect of accent vandaan komt, iets wat in NL geen probleem is en ook in Engeland voor mij wel te herleiden valt. Van de Oostenrijkers die ik afgelopen zomer op sleeptouw had dacht ik aanvankelijk dat ze geen native speakers waren… Zijn de regionale verschillen dingen die jou nog (bewust) opvallen, of die je kunt plaatsen (in een bepaalde regio)?

Antwoorden
Ximaar 8 februari 2016 - 02:16

Ik ben in veel uithoeken van Duitsland geweest en herken maar enkele dialecten, zoals het noorden van NiederSachsen, Bayers (in gehuchten rond Mainburg volledig onverstaanbaar), Keuls en Saarlands. Zwitsers en Oostenrijks Duits herken ik doorgaans ook. Maar ook daarbinnen zullen verschillen zijn. Engelse dialecten gaat me beter af terwijl ik dat land minder goed bezocht heb. Dat wordt dan weer gecompenseerd doordat ik meer naar Engels TV-programma’s kijk. In de USA haal ik wel mensen uit Chicago, New York en Texas uit elkaar maar dan houdt het op. Dan hoor ik nog eerder of ze Duitse, Jamaicaanse, Italiaanse of Russische voorouders hebben. Aan de andere kant is dat vaak ook snel te zien. In het Nederlands gaat het me echt een stuk beter af met Utrechters, Arnhemmers, Hagenezen, Rotterdammers, Twenten, Friezen, Brabanders, Westfriezen en Waarlanders. Daarbij is dan vaak ook nog te horen of ze uit een Rooms-Katholiek of Protestants dorp komen.

Antwoorden

Laat een reactie achter

Standort Hamburg is de enige Nederlandstalige blog die helemaal om Hamburg draait. Dé plek dus om tips te vinden voor je stedentrip Hamburg!

© 2012-2023 Standort Hamburg / femina docta. Alle rechten voorbehouden.  

Standort Hamburg gebruikt cookies om de site goed te laten draaien. OK Cookiebeleid