Op een arschkalte januaridag reisde ik voor een Blitzreise af naar Berlijn. Om daar te geraken kocht ik bij Flixbus voor € 1 een ticket voor de heenreis en voor € 13 een ticket voor de terugreis. Drie uur rijden, WLAN en plee aan boord, meer heb ik niet nodig. Prima deal dus.
De buren waren een beetje bezorgd en ook Leonieke vroeg zich af of dit wel goed kon gaan, maar het beviel erg goed, ook al deed voornoemde plee het niet wegens “hohe Minustemperaturen” (we maakten echter wel een pitstop halverwege) (dit is belangrijk).
Also, Berlijn, dus. Weinig tijd, dus het werd een bezoek aan Charlottenburg, een wijk die ik nog niet goed kende. Daar ging ik lunchen met Anne Pleun van Paper on the Rocks. Jawel, een heuse bloggersmeet&greet. Ik voelde me in elk geval een beetje achtergesteld doordat ik niet bij de Vakantiebeurs enzo kon zijn, dus wij deden het zo.
(Ik deed later zelf nog een poging tot een selfie. Nadruk op poging. >>)
We hadden een gezellige lunch, nadat we elkaar uiteindelijk gevonden hadden bij 1 van de 500 uitgangen van U-Bahnstation Wilmersdorferstraße (“Waar ben jij dan?” “bij de Mediamarkt” “Boven of beneden?” “Boven. Ik heb een rode sjaal om”, je kent het wel) .
Mind you, het was -7°C buiten. Zo koud dat we helemaal vergeten zijn zo’n gezellige selfie te maken. Maar goed. Gezellig was het. En zonnig was het ook, neem het maar van me aan.
Naderhand ben ik, dapper (of krankzinnig, zo je wilt) als ik was, nog door Charlottenburg gewandeld. Mooie buurt, wel beetje boven mijn budget. Een koffietje bij Leonhardt zat er nog net in. Voor veel verdere sight seeing was het ook gewoon echt te koud.
Na mijn koffie pakte ik nog net een zonsondergang in het Lietzenseepark mee. De Lietzenzee deed overigens in de 18e eeuw dienst als visvijver voor de nonnen van het Maria-Benedictijnenklooster. Dat is me een behoorlijke visvijver, dit meertje is 6,5 hectare groot!
Ben ik de enige die nu vrij levendig voor zich ziet hoe een groepje nonnen met habijt en al staan te hengelen?
Generaal Von Witzleben – door Google translate geestigerwijze Algemene Grap van het Leven genoemd – liet het Lietzenseepark in 1820 aanleggen en maakte van de Lietzensee een badplaatsgebied, waardoor het zo vervuild raakte dat het begin 20e eeuw volledig uitgebaggerd moest worden. Tegenwoordig wordt er op de woensdagmiddag bejaardenfitness gegeven in het park, ik geef het je maar even mee.
Ik stelde verheugd vast dat er in Berlijn al vrij veel sneeuw lag en dat we daar in Hamburg vooralsnog niet mee geconfronteerd werden (sneeuwhater die ik ben).
Ik kwam een beetje bedrogen uit toen ik in Hamburg uit de bus stapte, de temperatuur tot -11°C gezakt was en het prompt ook nog begon te sneeuwen. 
Pruttel. Gelukkig had ik me onderweg opgewarmd aan een indringend en boeiend boek, namelijk Stasiland van Anna Funder.
Over mijn volgende tripje naar Berlijn/Charlottenburg weet ik in ieder geval vast dat het in de lente plaats gaat vinden, zodat dat ik langer rond kan wandelen zonder kans op een hypothermische shock.
Op een woensdagmiddag, natuurlijk… 😉
