Home Duits Integratie op vakantie: op reis met de Duitsers

Integratie op vakantie: op reis met de Duitsers

door Fem
Gepubliceerd: Bijgewerkt op

Mijn integratie in Duitsland vond de afgelopen weken in het buitenland plaats, in Kaapverdië om precies te zijn. Daar was ik namelijk voor het eerst met een groepje Duitsers op vakantie.

Misschien is er van vergaande ‘integratie’ niet echt veel sprake, maar het was uiterst leerzaam allemaal en ik observeerde een en ander, vooral op het gebied van taal:

Mijn Duits is Noord-Duits

Dat is op zichzelf geen grote verrassing, natuurlijk, tenslotte woon ik in Hamburg. Maar het blijft leuk om met Zuid-Duitsers op te trekken, omdat die wel kunnen horen dat er ‘iets’ met je accent is, maar dat automatisch categoriseren als ‘zo praten ze in Noord-Duitsland nu eenmaal’. Voor hen is alles ten noorden van Frankfurt tenslotte ‘Scandinavië’…

Het Zuid-Duits was even wennen, hoor!

Daar staat tegenover dat het Zuid-Duits voor mij niet altijd even eenduidig herkenbaar was als Duits en dat ik de eerste dagen tamelijk veel op interpretatie geconverseerd heb. Voor mij als Hamburger is tenslotte alles ten zuiden van de Elbe ‘Noord-Italië’ en alles ten oosten van Wandsbek ‘Polen’. Alles went echter en na een paar dagen was ik gewend aan alle ‘bisls’ die me om de oren vlogen.

Het Paúl-dal op Santo Antao, het groenste en qua landschap (denk: enge hoge bergen) het meest dramatische eiland van Kaapverdië.

Oostenrijkers zijn echter helemaal niet te verstaan*

Wat niet wende was het malle brabbeltaaltje dat de Oostenrijkers aan boord ‘Duits’ noemen. Niet voor het eerst nam ik aanvankelijk aan dat deze mensen geen moedertaalsprekers van het Duits waren… Het blijft, als je het mij vraagt, toch een prestatie om aan de ene kant alle lettergrepen precies uit te spreken zoals ze geschreven worden en aan de andere kant er toch in te slagen om onduidelijk te spreken. Voeg daarbij een andere woordenschat en een komische melodie die tegelijkertijd opmerkelijk zingt én staccato is, en je hebt iets wat in mijn oren toch neerkomt op koeterwaals…

Een voorbeeld hieronder van Jana (die grotendeels Hochdeutsch spreekt, maar je krijgt een idee – mocht je het Oostenrijks niet zo 1-2-3 paraat hebben).

Maar daar had ik niet als enige last van

Ik grinnikte opgelucht toen ik Hannover tegen het Schwarzwald en tegen Oostenrijk hoorde zeggen: “Sorry, ik heb daar geen woord van begrepen, ik ben ja Noord-Duitse…”

Ook op vakantie doen Duitsers het liefst een zusammen oder getrennt

Het aanmaken van een gezamenlijke ‘Getränkenkasse’ was dus op z’n zachtst gezegd een drama waarover iedere avond toch zeker een kwartier gediscussieerd moest worden. Tegen die tijd had ik mijn glas al bijna leeg:

Voor de locals was ik een Duitse

Voor Kaapverdianen was het duidelijk: ik was wit (nog steeds overigens, al ben ik voor mijn doen enorm bruin geworden) (ook al zou jij dat met het blote oog waarschijnlijk niet kunnen waarnemen), was met een groepje Duitsers op pad en sprak Duits. De logische conclusie die daaruit voortvloeit is dus dat ik Duits ben. Hm…

Onze hond, aan het chillen in de haven van Mindelo, op Sao Vicente. We noemden haar Coco.

Aan diepe ravijnen spreek ik alles door elkaar

En als ik echt moe ben trouwens ook. Ik heb enorme hoogtevrees en heb me op verschillende eilanden over Hele Enge Wegen laten rijden, langs Hele Diepe afgronden. Het meest zag ik op tegen de Delgadim, een historische pas op Santo Antao, waar bovenop de berg een weg gemaakt is, geplaveid met kinderkopjes, en met zowel links als rechts enkel een Groot Gapend Niets. Uiteindelijk bleek deze weg reuze mee te vallen en was ik bij de lunch uiterst opgelucht en opgewekt.

Wist ik veel dat we daarna naar Fontainhas reden en omgepakt werden in kleine auto’s om daarmee een hellevaart te maken… Links: rotswand. Weg: één meter breed, géén eenrichtingsverkeer. Rechts: gapende diepten en kapotte ‘vangrails’.

‘Duizend doden sterven’, kent u die uitdrukking? Nou, ik wel, en dankzij Fontainhas mijn reisgenoten ook. Varianten op ‘we’re all gonna dieeeeee’ in alle talen die ik beheers vloeiden veelvuldig mijn mond uit…

Natuurlijk overleefde ik de rit, zij het niet met glans (wat pips rond de neus, zullen we maar zeggen) en ben ik inmiddels weer veilig in het Hamburgse noorden…

Frohes Neues allemaal!

Psst, meer over mijn ervaringen als Dutchie in Hamburg? Geht doch!

*Update 2023, wat blijkt, aan Oostenrijks valt ook nog te wennen. Maar dan dat Zwitserduits!?

Heb je deze artikelen al gelezen?

4 reacties

Ximaar 10 januari 2017 - 21:47

Werd zomaar mijn reaxi weggegooid. eens kijken wat er mis was met mijn onnodig verplichte mailadress. Aha ik xi het al een komma ipv een punt.

Nu nog weer verzinnen wat ik allemaal getikt heb.

Was iets dat ik Oostenrijkers en Zwiters beter versta dan afgelegen dorpelingen in hartje Bayern. Al met al gaat het doorgaans prima. Omdat ik alleen ga ben ik aantgewezen op anderen en lukt het me prima om een gesprek te voeren met Duitsers en zelfs met Fransen. Al is dat laatste wel lastiger.

Ooit een leuk situatie meegemaakt in Hann. Münden op het randje NRW-Hessen. Ik zat daar bij een koffiebakker op het terrasje toen er 4 mensen uit de omgeving van Wittmund bij kwamen. Ik verstond ze prima, maar de bedienster verstond er geen snars van. Die ‘Wittmunders’ spraken thuis waarschijnlijk immer dialect (soort half Nederlands) en ook zij hadden moeite om zich in verstaanbaar Duits uit te drukken. En dan zit ik er tussen en heb zelfs een beetje als tolk gespeeld. Overigens erg leuke mensen en flink mee gelachen.

Ook nog de beste wensen voor 2017!
https://ximaar.wordpress.com/2017/01/01/jan-00-seizoensreflectie/

(Nu eerst alles kopieren en dan zien of deze reactie wel goed gaat.)

Antwoorden
Fem 22 januari 2017 - 18:16

Haha, ik heb een voorstelling van de gezichten op dat terras 😉 Een van mijn gidsen op de Kaapverdische Eilanden had een aantal jaren in Duitsland gewoond. Hoewel hij echt zijn best gedaan heeft hoogduits te leren woonde hij in het zuiden en kwam er toch wel wat Badisch doorheen (then again: Lieber Badisch als unsympathisch, zei hij…)

Antwoorden
Sabine 12 januari 2017 - 15:58

Haha herkenbaar! Ik kan sommige Spaanse accenten ook niet verstaan. Wel steeds vaker herkennen. Spaans Spaans is het makkelijkst te herkennen maar voor mij moeilijker te verstaan. Ook het noorden van Colombia heeft een bijzonder accent waar al mijn energie naartoe gaat om het te kunnen verstaan ?

Antwoorden
Fem 22 januari 2017 - 18:13

Grappig is dat, je staat daar helemaal niet zo bij stil als je de taal aan het leren bent. Heb ooit een cursus gedaan waar een Braziliaans stel bij was en dat net heel teleurgesteld uit Portugal kwam – ze klaagden dat ze niks konden verstaan van het Portugese Portugees…

Antwoorden

Laat een reactie achter

Standort Hamburg is de enige Nederlandstalige blog die helemaal om Hamburg draait. Dé plek dus om tips te vinden voor je stedentrip Hamburg!

© 2012-2023 Standort Hamburg / femina docta. Alle rechten voorbehouden.  

Standort Hamburg gebruikt cookies om de site goed te laten draaien. OK Cookiebeleid