Terwijl buiten de blaadjes met geweld van de bomen gerukt worden, stijgt de spanning in huize Docta. Over 2 dagen verhuis ik namelijk en mijn nieuwe huis is, zeg maar, nog net niet helemaal af. Dit is de staat van de keuken:
Eigenlijk is dit nog een optimistische voorstelling van zaken, aangezien ik sinds deze foto het huis geschilderd heb en een verwarmingsman een meetkastje op mijn radiatoren geplaatst heeft om te meten hoeveel ik stook. Hierover later meer. Ikea heeft de keuken geleverd, maar helaas, helaas is onduidelijk wie de keuken in elkaar gaat zetten, is de meneer die het water moet aansluiten nog niet geweest en kan/wil de huisbaas niet vertellen wanneer een en ander te gebeuren staat.
Ik ben natuurlijk heel erg blij met de meetkastjes op mijn radiatoren, maar ik kan ook zonder kastjes best zeggen hoeveel ik verstook. Mijn radiatoren, die gloedjenieuw geïnstalleerd zijn, zien er namelijk zo uit:
Inderdaad, deze mooie, spiksplinternieuwe radiatoren (incl. de designradiator in de badkamer) zijn helaas niet uitgerust met een knop die maakt dat je de radiator ook daadwerkelijk als verwarmingselement kunt gebruiken. Ik houd het erop dat ik momenteel een aantal hele coole witte kunstvoorwerpen heb hangen. Wanneer ik kan gaan verwarmen heeft de huisbaas tot dusver nog niet onthuld.
Er is nog wel meer dat nog geregeld moet worden door diverse mannetjes, waarvan het onduidelijk is wanneer dit gebeurt, maar die mijn woonplezier / de Wohnfähigkeit van mijn woning wel beïnvloeden (zo is daar het doortrekken van de wc, ik bespaar het je verder), maar laat ik nu verder gaan met het goede nieuws: ik heb de hele woning geschilderd (ik, ja, enkelvoud, hele woning, geschilderd, alleen)(ik wil het nog maar even gezegd hebben) en mijn familie kwam naar Hamburg om met me naar Ikea te gaan en te helpen met het ophangen van de gordijnen. Ze kwamen goed voorbereid:
En je ziet, de gordijnen hangen ook. Er zijn meubels, en die kan ik spoedig in elkaar klussen (zodra de keuken er is). Alles is schoon (behalve de keuken) (maar gezien de daadwerkelijke keuken nog in dozen zit, tsja…) en mijn internet is aangevraagd. Zelfs ik met mijn niet al te grote voorstellingsvermogen van schoonheid bij dingen waar stress en verhuisdozen bij komen kijken kan zien dat het heel mooi wordt.
Mijn mooiste aanwinst is vooralsnog een heuse DDR-wasmachine. Een miniwasmachine (die desalniettemin 4,5 kg was aankan) waarvoor je geen wasmachine-aansluiting nodig hebt, en waarvoor je ook geen fortuin hoeft neer te leggen. Je moet hem met een slang water voeren en het water na afloop ook weer afvoeren. Ik kende het fenomeen niet, maar mijn buurvrouw, oorspronkelijk uit Nordhausen, riep toen ik uitlegde wat ik gevonden had meteen: “Oh, een DDR-wasmachine! Ja, zo ben ik opgegroeid, zo deden we de was vroeger!” Ik ben dus reuze benieuwd.
Ik kijk erg uit naar het moment dat ik in mijn nieuwe huis kan wonen. Met meubels. En mijn DDR-wasmachientje. En een keuken. En, ook heel spannend, een heus kantoor, vanwaar ik me op mijn projecten kan storten!
De verhuizing heeft me ook weer een hoop nieuwe Duitse woorden opgeleverd, daar gaan we binnenkort over praten.
Voor nu ga ik thee zetten en Goodbye Lenin kijken (geïnspireerd door mijn wasmachine).
Mijn slaapkameruitzicht, toen de boom nog mooie gekleurde blaadjes had…Sinds de storm van gisteren zie hij er een beetje verdrietig uit.
Op naar Hamburg!
Hamburg zelf ontdekken? Dat is natuurlijk het beste idee. Deze pagina helpt je op weg.
Met de trein doe je er niet heel lang over om in Hamburg te komen.
Meer inspiratie? Hebben we:
2 reacties
Wow, ALLEEN geschilderd! Petje af! Ik ben erg benieuwd naar het functioneren van de DDR-wasmachine. Succes met de keuken!
Tnx, er volgt ongetwijfeld een DDR-wasmachine update op FB als hij eenmaal in gebruik is!