“Please note that the Leiden office will be closed on 3 October, due to a local holiday” schreef ik vroeger onder mijn werkmails. Eén van de zetters waarmee ik werkte, uit Tübingen, vroeg me eens of we dan op 3 oktober de Eenwording van Duitsland vierden.*
Hm, niet helemaal. Wij Leienaewren (ja, zo, het is één Leienaewr, twee Leienaewren) vieren op 3 oktober dat we in 1574 verlost werden van de Spanjaarden. Ter gelegenheid daarvan eten we vieze dingen als haring&wittebrood, en hutspot. We zingen koralen in het Van der Werffpark, en we sparen het hele jaar voor een bezoek aan het grootste Lunapark van Nederland, in de volksmond ook wel gewoon kerremis.
Ik spaar niet voor 3October, zoals veel Leienaewren doen, maar ik loop wel elk jaar, soms samen met mijn camera, een rondje. Dan kijk ik naar alle mensen die van heinde en verre met opa’s, oma’s , rollators, kinderwagens, en honden aan de zwier zijn, en zich vrijwillig op laten sluiten in hele enge apparaten. Vroeger had ik er een hekel aan, tegenwoordig vind ik het heerlijk om een beetje over de kermis te banjeren en om me heen te kijken. Als ik zelf maar nergens in hoef, dat is wel een voorwaarde.
Dit jaar verregende ik volledig bij mijn eerste rondje kermis. Fluks vluchtte ik naar mijn aangenaam warme huis om mezelf en mijn camera uit te wringen. Maar toen het ’s middags toch nog droog werd, kon ik het niet laten om nog even terug te gaan.
Ik zou iets heel filosofisch kunnen zeggen over verwondering en feest en plezier naar aanleiding van deze foto. Dit meisje zat echter tot 2 seconden vóór deze foto heel verveeld voor zich uit te staren en haar moeder te negeren, die naast haar een verhaal vertelde. Pas toen haar moeder haar aanstootte, zag ze het. Toch plezier.
Hier nog het laatste couplet van het Leidsch Volkslied. Want wie weet wat ik volgend jaar met 3 oktober vier…*
Leiden trots van Neerlands steden
Parel van het Hollands land
Stad met eeuwenlang verleden
Heeft mijn toekomst in de hand
Leidse kleuren draag ik fier
Geen and’re stad lokt mij van hier
Rood en wit in mijn blazoen
Stad van mijn hart door nu en toen
Allemaal!
* Ironisch genoeg woon ik nu natuurlijk in Duitsland (echt he, je raadt het niet op een website die Standort Hamburg heet… ;)) en ben ik ook op 3 oktober vrij (of liever: zijn de winkels dicht), want inderdaad, de eenwording… 😉